معرفی کتاب

توجه به مسائل ایران در عراق بشدت رو به افزایش است. این وضعیت در دوره صدام بسیار کم بود اما با سقوط دولت بعثی که ساز دشمنی با ایران را به هر شکل آن می نواخت و تنها روی بحث های ضد ایرانی و شعوبی گری تاکید می کرد، اکنون حس تازه ای پدید آمده که تمایل به شناخت بهتر ایران دارد. طبیعی است که آثار تبلیغات سوء بعثی ها به علاوه مشکلاتی که از قدیم وجود داشته، همچنان وجود دارد، اما وضعیت فعلی به هیچ روی با گذشته قابل مقایسه نیست.
کتابی که در اینجا معرفی می کنیم در سال 1985 در دانشگاه بغداد به عنوان پایان نامه دکتری دفاع شده ولی تا به امروز انتشار نیافته بود.
جدای از آثار قدیمی که چندان گسترده نیست، این روزها در دانشگاه های مختلف عراق از شمال تا جنوب، پایان نامه هایی در باره موضوعات مختلف مربوط به ایران نگارش می یابد. فارغ از این که چه دیدگاه هایی در این آثار هست، نفس توجه به مسائل ایران جالب و لازم است تا به آنها توجه ویژه صورت گیرد.
کتاب آذربیجان فی العصر السلجوقی یکی از این آثار است که پایان نامه دکتری در دانشگاه بغداد بوده و اکنون هم توسط یک مرکز ترجمه آثار فارسی به عربی همراه موسسه کردی ژین که صدها کتاب در باره کردستان به عربی و کردی منتشر کرده، انتشار یافته است.
این مرکز ترجمه که نامش المرکز الاکادیمی للابحاث است در سالهای اخیر آثاری را از فارسی به عربی ترجمه کرده که یکی از آنها کتاب ایران در دوره مغول سرکار خانم شیرین بیانی است.
کتاب آذربیجان در دوره سلجوقی در چند باب تدوین شده است باب اول در باره ساکنان اذربایجان است. باب دوم در باره اوضاع سیاسی آن در این دوره است.
به نظر می رسد تألیف این رساله در دوره ای صورت گرفته که مولف امکان دیدن منطقه را نداشته و به علاوه به بسیاری از مصادر دسترسی نداشته است.
به هر حال این قبیل اثار ممکن است ایراداتی داشته باشد اما نفس توجه به ایران و انتشار این قبیل آثار این ضرورت را گوشزد می کند که ایران، امکانات پژوهشی بیشتری در اختیار محققان و دانشجویان عراقی قرار دهد.