معرفی کتاب

عنوان: موسسه کتابشناسی شیعه

پیام: نقدي برنقد آقاي رسول جعفريان | سید محمد شرف الدین مقالات شخصیت شناسی نکته ها خانه در انتهای این مطلب تکمله ای نیز از جناب حجه الاسلام و المسلمین آقای رضا مختاری آمده است نقدي برنقد آقاي رسول جعفريان سید محمد شرف الدین آقاي رسول جعفريان در وبلاگ خود مقاله اي در مورد اشتباهات تصحيحي رجالي نوشته اند كه در ان از اتحاد شخصيت دو شخص مختلف يكي سني بنام حسن رصافي و ديگري شيعي بنام يزدن بن دقماج تركي در كتاب البدايه والنهايه ابن كثير سخن مي گويند. ايشان آورده اند كه اين اشتباه به كتاب مع موسوعات رجال الشيعه (بدون اينكه اسم مولف آن را ذكر بنمايد) نفوذ نموده است. و ادامه مي دهند و مي گويند (مطالب اورده در اين كتاب عجيب ساختگي و بافتني است). حال ببينيم كه آيا اين اشتباه به كتاب مع موسوعات رجال الشيعه رسوخ كرده است؟ تا بعدا بافتگي بودن آنرا بسنجيم. سيد عبد الله شرف الدين در جزء دوم كتاب خود مع موسوعات رجال الشيعه ص ۴۲۷- ۴۳۰ و در باز نگري خود به كتاب اعيان الشيعه جزء ۲۲ در مورد الحسن بن صافي, تعريف سيد محسن امين مؤلف اعيان الشيعه را مي آورد كه از ابن عساكر نقل مي كند كه الحسن بن صافي صحيح الاعتقاد بوده است ولي صاحب كشف الظنون او را شيعه شمرده است. اينجا سيد عبد الله شرف الدين مي نويسد كه شذرات الذهب او را شافعي مي شمارد ولي ابن كثير در البدايه و النهايه نام او را الحسن بن صافي بن برزن التركي مي آورد و او را رافضي خبيث وصف مي نمايد كه سنيان از وفات او خوشحال شدند. اين وصف تشيع او را قطعي مي نمايد. ولي در نتيجه گيري سيد عبد الله شرف الدين مي گويد كه احتمالا حرف درست را ابن عساكر مي گويد(ابن عساكر مي گويد كه حسن بن صافي صحيح الاعتقاد يعني سني بوده است) چون ابن عساكر معاصر الحسن بن صافي و هموطن او در دمشق بوده است. درصورتى كه ابن كثير دويست سال پس از الحسن بن صافي مي زيسته است. و همچنين خوشحالي سنيان از وفات الحسن بن صافي بن یرذن تركي, نشان مي دهد كه اين شخص غير از الحسن بن صافي است كه ابن عساكر شرح حال او را آورده است. بدين گونه مي بينيم كه نه فقط اشتباه ابن كثير به كتاب مع موسوعات رجال الشيعه نفوذ نكرده است ونه فقط توضيحات سيد عبد الله شرف الدين بافتني نيست بلكه سيد عبد الله شرف الدين از اولین کسانی هستند كه دو گانگي الحسن بن صافي با يزدن تركي را كشف نموده اند. علاوه بر این سید عبدالله شرف الدین در مع موسوعات ج۱ ص ۱۵۰ و صفحه ۱۷۹(چ جدید) تصریح کرده که حسن بن صافی ، سنی و شافعی است و از موضوع کتاب ذریعه خارج است . تکمله اکنون که سخن از اتحاد اشتباهی دو شخص مخنلف است خوب است یادآور شویم که جناب استاد رسول جعفریان در اطلس شیعه ص ۵۱۰ یک عالم سنی بسیار معروف در قرن هشتم و صاحب شرح کرمانی بر صحیح بخاری را سه نفر پنداشته اند . توضیح اینکه : شمس الائمه کرمانی محمد بن یوسف ... بن سعید بم محمد قرشی شافعی در اوائل جمادی الاولی سال ۷۵۸ در بغداد به شهید اول اجازه داده است . ( رک: بحار ، ج ۱۰۷ ، ص ۱۸۳-۱۸۴ ؛ الشهید الاول حساته و آثاره ، چ دوم ، ص ۸۷-۸۸ ). استاد جعفریان در اطلس شیعه ص ۵۱۰ ، وی را سه نفر پنداشته و نوشته اند :« وی در بغداد از محضر [۱] شمس الائمه کرمانی [۲] محمد بن سعد [صحیح: سعید ] قرشی ، و [۳] یکی از فقهای مشهور شافعی اجازه دریافت کرد . و به سال ۷۵۸ بوده است » . البته در مورد اینکه حسن بن صافی از علمای اهل سنت و ابن دقماق از بزرگان شیعی است ، باید افزود : این بحث ( دو نفر بودن آنها ) توسط علامه سید عبدالستار حسنی در ذیل تاسیس الشیعه که توسط موسسه کتابشناسی شیعه در مراحل آماده سازی جهت نشر قرار دارد ؛ به تفصیل و در حدود ۱۰ صفحه اثبات گردیده است . متن کامل تحقیق سید عبدالستار حسنی در روزهای آینده از طریق سایت موسسه کتابشناسی شیعه منتشر خواهد شد . رضا مختاری