معرفی کتاب

با انتشار خاطرات احمد احمد دريچه تازه اي به روي تحقيقات مربوط به سازمان مجاهدين گشوده شد. پس از آن انتشار خاطرات نجات حسيني از اعضاي سازمان که در خارج از کشور چاپ  و در داخل کشور افست شد (با نام بر فراز خليج فارس) يک نمونه پر مطلب ديگر هم در باره سازمان انتشار يافت. خاطرات لطف الله ميثمي هم از حيث اطلاعات قوي و پر مطلب است. طبعا در استفاده از اين کتابها بايد احتياط لازم را به عمل آورد.

پس از آن کتابهاي ديگري در اين زمينه منتشر شد که هر کدام مي تواند گوشه اي از فعاليت هاي اين سازمان را که تجربه ناخوشايندي در تحول يک سازمان مذهبي به يک سازمان الحادي بود نشان دهد.

و اکنون متن دستنوشته هاي حسين احمدي روحاني به چاپ رسيده است.

حسين احمدي روحاني يکي از اعضاي قديمي سازمان مجاهدين خلق است که سالها در عراق و سوريه زندگي مي کرد و به همراه تراب حق شناس فعاليت هاي سازمان را در کشورهاي عربي سامان مي دادند. اين دو نفر که با سران اوليه سازمان همراه بودند به دليل آن که در خارج از کشور بودند هيچ گاه در مرکزيت سازمان حضور نداشتند. هر دو نفر در جريان تحولات سازمان در سال 55 به ايران بازگشتند و در روند تغييرات و تحولات دروني سازمان در سال 57 نقش مهمي داشتند. هر دو نفر جزو کساني بودند که مارکسيست شدند و با راندن تقي شهرام به حاشيه در متن سازماني که اين زمان آن را شاخه مارکسيست لنينيست سازمان مي ناميدند،  فعاليت خود را آغاز کردند.

در حوالي انقلاب اين شاخه به چند گروه تقسيم شد که راه کارگر و پيکار دو گرايش برجسته آن بود. اين دو نفر در سازمان پيکار که تندروترين سازمان مارکسيستي پس از انقلاب بود به هدايت آن پرداختند و در همراهي با حزب کومله و دمکرات کردستان به جنگ مسلحانه با جمهوري اسلامي مشغول شدند. از اين دو تن روحاني در سال 60 دستگير شد و تراب حق شناس از کشور گريخت.

روحاني در زندان متنبه شد و خاطرات خود را در باره تاسيس سازمان مجاهدين به تفصيل نوشت. کتابي که اکنون به چاپ رسيده متن دست نوشته هاي اوست که در پرونده وي نگهداري مي شده است.

روايت وي از سازمان روايت دست اول است و به خصوص در ارتباط با فعاليت هايي که در عراق بوده منحصر مي باشد. وي شرحي هم از ديدارش با امام خميني به دست داده است. مطلبي که خود امام هم در يکي از سخنراني يشان به آن اشاره کردند.

به هر روي اين کتاب را بايد يک اثر مهم و پر مطلب در باره تاريخچه سازمان مجاهدين دانست.

نکته تازه آن که اين نخستين بار است که متن پرونده يک زنداني پس از انقلاب به چاپ مي رسد.

مناسب است که اشاره کنيم خاطرات تراب حقشناس هم در مجله پيکار طي شماره هاي طولاني در سال 58 و 59 به چاپ رسيد. در خارج از کشور هم بخشي از خاطرات وي در مجله آرش چاپ شد. قاعدتا براي حرف زيادي هم براي گفتن داشته باشد.