معرفی کتاب

تاریخِ تشیع در آذربایجان به دو دوره متمايز قابل تقسيم است: دوره اول از ورود مفاهيم شيعي به آذربایجان در قرن اول هجري تا حمله مغولان در اواسط قرن هفتم هجري را دربر می‌گیرد و مي‌توان آن را «دوران گسترش غيرمنسجم و ناپيوسته تشیع» در این سرزمین نام‌گذاري کرد؛ در اين دوران با وجود فعاليت شيعيان در اين ناحيه، مذهب تشيع در بين عامه مردم آذربايجان رواج چنداني نيافت. در دوران دوم كه از حمله مغولان تا برپايي دولت صفويه در اوايل قرن دهم هجري را شامل مي‌شود و می‌توان آن را «دوران گسترش منسجم و پيوسته تشیع» در آذربایجان نام‌گذاري کرد، مذهب تشيع رونق بسيار بيشتري در اين ديار يافت؛ از اسباب مهم اين‌امر توجه وتمايل حكومت‌هاي مسلط بر آذربايجان به تشيع و همچنين رواج روزافزون گونه‌اي از تصوفِ داراي مفاهيم و عناصر شيعي در اين ناحيه بود.