معرفی کتاب

این  کتاب، شرح حال و زندگی و فعالیتهای صدرالدین عینی و وقایع تاریخی دوران حیات اوست که از زمان تولدش در سال 1878م. تا سال 1948م. را دربر می گیرد. این نوشتار، زندگی نامه خود نوشت صدرالدین عینی است که با زبانی زیبا و لحنی دلکش به رشته تحریر درآمده است. نثر عینی را می توان از شاهکارهای ادبیات فارسی به شمار آورد. صدرالدین عینی یکی از بزرگ ترین شاعران، نویسندگان، منتقدان، تاریخ نویسان و زبان شناسان تاجیک است و آثاری در هر یک از این زمینه ها پدید آورده که بیشتر آنها سهم بزرگی در دگرگونیهای ادبی، اجتماعی و فرهنگی ورارود قرن بیستم داشته است. وی بنیان گذار و پیشگام ادبیات معاصر فارسی - تاجیکی بوده است و از بزرگ مردان و تاریخ سازانی است که در تاجیکستان عنوان عالی «قهرمان تاجیکستان» را بدو داده اند و او را «استاد» و «پدرملت» خطاب می کنند. وی برای  حفظ و گسترش زبان و ادبیات فارسی و در راه خودشناسی تاریخی و معنوی و احیای خودآگاهی و هویت ملی تاجیکان ورارود کوششها کرده و مبارزه ها نموده است. عینی از این نظر که برای تأسیس و ایجاد دولت و کشوری برای تاجیکان به نام تاجیکستان تلاش کرده و مبارزه نموده است، حق بسیار بزرگی بر گردن تاجیکان دارد. در واقع او سرور معنوی چند نفری بود که با چنین دعوی ای به پا شدند: چون امروز برای ازبک ها به نام ازبکستان دولتی تشکیل کردن لازم بوده است، برای تاجیکان نیز دولتی به نام تاجیکستان سازمان دادن ضرور است.

عینی فرزند سید مراد خواجه در سال 1878م در ساکتری یکی از روستاهای اطراف بخارا به دنیا آمد و در سال 1954م در دوشنبه، پایتخت تاجیکستان چشم از جهان فروبست. وی هم چنان که اساس گذار و پیشگام ادبیات معاصر فارسی - تاجیکی به شمار می رود، ازبک ها نیز او را یکی از بنیان گذاران ادبیات نوین خود می دانند. بیشتر آثاری که وی ارائه کرده است سهم بزرگی در دگرگونی های ادبی، اجتماعی و فرهنگی ورارود قرن بیستم داشته است. البته نگاه او در بیشتر آثارش با تعریف خاص سوسیالیسم روسی معنا می یابد.