معرفی کتاب

نظریه پردازی جامعه شناختی درباره ی موضوع تقویم، کاری جدید است چون تعداد تحقیقاتی که در این زمینه انجام شده است، نسبت به بسیاری از موضوعات دیگر، محدود است. جست و جو درباره ی موضوع تقویم، زمان اجتماعی، زمان مقدس و نمونه هایی از این قبیل از جمله مواردی است که نویسنده را برای دسترسی به مطالب مورد نیاز به کاوش وامی دارد. در این اثر به منظور جمع آوری مطالب مورد نیاز، در کنار موانعی همچون انگلیسی بودن برخی متون؛ دست یابی به اسناد و مدارک مربوط به سیاست گذاری تقویم در شورای فرهنگی عمومی، سد دیگری بود که بر سر راه محقق قرار داشت. از سویی پیدا کردن خود تقویم ها نیز بزرگ ترین چالشی بود که برای نویسنده وجود داشت. چون هیچ آرشیوی از تقویم رسمی کشور در نهادهای اصلی مرتبط با آن ها وجود نداشت و بررسی همه این ها و رسیدن به مقصد مورد نظر با مشکلاتی توام بود که بالاخره به پایان رسید و اثر حاضر را خلق نمود.

تقویم در ایران معاصر و به ویژه در سال های پس از پیروزی انقلاب به یک ابزار سیاسی بدل شده است. حکومت در این سال ها تلاش کرده است که از خلال تقویم تصویر خود را ساخته و به جامعه عرضه نماید. بررسی تقویم ما را با این تصویر آشنا خواهد کرد. آن گونه که از بررسی تقویم سال های پس از انقلاب تا کنون برمی آید، تصویر مذکور بر دو پایه استوار شده است؛ از یک سو هویت مذهبی و به ویژه هویت شیعی مورد تأکید قرار گرفته و از سوی دیگر رویدادهای تاریخ معاصر ایران و به طور مشخص رویدادهای پس از پیروزی انقلاب اسلامی. افزایش چشمگیر مناسبت های مذهبی تقویم در سال های پس از انقلاب با برساخت مناسبت های جدید منعکس کننده ی هویت شیعی ای است که جمهوری اسلامی خود را با آن می شناسد و می شناساند.

مطالب در سه بخش آمده است:

بخش اول: زمان هایی برای سنت، سنتی برای آینده

فصل اول: این نیز زمان است؟

فصل دوم: حافظه ی جمعی

فصل سوم: تقویم

بخش دوم: سیاست گذاران تقویم ایران

فصل اول: تاریخچه ی تقویم ایران

فصل دوم : سازوکار تصمیم گیری درباره ی نام گذاری و روزها

فصل سوم: ارائه ی یک نمونه (تقویم سال 1390)

بخش سوم: تقویم از آن کیست؟

سیاست ها

کارکردهای ناشی از تمرکز بر گذشته

همیشه بوده ایم