معرفی کتاب

گسترش دينداري در جامعه ايران پس از سال 1350 به خصوص در دانشگاها و مراکز آموزش عالي جاي انکار ندارد.
همزمان، گروه هاي چپ هم در آن سالها جاذبه هاي فراواني داشتند و به اين ترتيب رقابتي بين نيروهاي مذهبي و چپي در اين سالها تا پيروزي انقلاب اسلامي پديد آمد.
دو گروه چريکهاي فدايي خلق و سازمان مجاهدين سمبل اين دو گرايش بودند. جز آن که پيشينه سازمان مجاهدين و آموزش هاي چپ روانه آن و نيز عدم سختگيري سران سازمان براي راه دادن افرادي با ايمان ضعيف و احيانا مارکسيست، سبب شد تا به تدريج شماري از کمونيستها مانند تقي شهرام و بهرام آرام و وحيد افراخته در مرکزيت سازمان مجاهدين قرار گرفته و آن را به سمت و سوي مارکسيسم پيش ببرند.
بيانيه اعلام تغيير مواضع سازمان که در اواخر سال 1354 منتشر شد موجي از نااميدي در نيروهاي مبارز مذهبي پديد آورد. اما چنان نبود که آنان را از کارشان نااميد کند بلکه سبب شد تا مبارزه را در دو جبهه ادامه دهند. يکي مبارزه با رژيم پهلوي و ديگر مبارزه با منافقين. اين مساله هم در زندان و هم بيرون از زندان ادامه يافت.
سرخوردگي نيروهاي مذهبي متدين در دانشگاه و بازار سبب شد تا گروه هاي مذهبي تازه اي سر برآورند. اين گروه ها که معمولا منطقه اي بوده و هر کدام در شهري و مرکزي شکل گرفتند به سرعت رو به ازدياد گذاشته و عمليات نظامي و تبليغاتي آنان تاثير خاص خود را در ايجاد فشار بر رژيم پهلوي برجاي گذاشت.
تعداد اين گروها بسيار زياد بود اما در آستانه پيروزي انقلاب به تدريج ميان اين گروه ها ارتباط برقرار شد و پس از انقلاب اسلامي و در ادامه همان نزاعي که از پيش هم وجود داشت يعني منازعه نيروهاي متدين با منافقين و کمونيست هاي مسلمان نما ، هفت گروه از آنان، سازمان مجاهدين انقلاب اسلامي را در برابر سازمان مجاهدين خلق براي حراست از انقلاب اسلامي تشکيل دادند.
مهم ترين ويژگي اينان حفظ ارتباط با روحانيت و گرفتن دين از مجراي روحانيت بود چيزي که سازمان مجاهدين خلق آن را نمي پذيرفت.
البته خود سازمان مجاهدين انقلاب اسلامي هم دو گرايش داشتند. دسته اي ارتباطشان با تفکر مرجعيت بيشتر و دسته اي کمتر بود. نمونه جناح دوم بهزاد نبوي و آرمين بودند. در حالي که دسته اول تکيه بيشتري روي ارتباط با مرجعيت ديني داشتند.
اين هفت گروه عبارت بودند از
امت واحده
گروه بدر
گروه فلاح
گروه صف
گروه فلق
گروه منصورون
گروه موحدين.
خود سازمان مجاهدين انقلاب اسلامي روزگاري بخشي از تاريخچه اين گروه ها را انتشار داد اما تاکنون کتاب جامعي که بر اساس خاطرات و دست نوشته ها تاريخچه اين گروه ها را نشان دهد منتشر نشده بود. اينک کتاب تاريخ شفاهي گروه هاي مبارزه هفتگانه مسلمان توسط آقاي جليل امجدي و در سري منشورات مرکز اسناد انقلاب اسلامي منتشر شده است.
عمده مطالب کتاب تاريخ شفاهي و در انتهاي آن هم اسناد مربوط به اين گروه ها درج شده است.