معرفی کتاب

در این کتاب روند پنجاه ساله ای از جنبش دانشجویی ایران مرور شده است، آن هم با تأکید بر اینکه در ایران جنبش های اجتماعی معاصر، در نهایت، به وضعیت انقلابی و انقلاب منجر شد. جنبش دانشجویی نیز با تأثیر گذاری جدی بر وضعیت انقلابی، در آن حل و ادغام گردید.

دیرپایی حیات جنبش دانشجویی در ایران، در محدوده زمانی یاد شده (1309 تا 1359 ) تداوم قابل اعتنایی است. اگر جنبشی نیم قرن، آن هم به نحوی پویا، در حیات جدید سیاسی و اجتماعی ایران ادامه داشته است، چرایی و چگونگی آن به طور جدی قابل تأمل است و باید به آن پرداخت. بنابراین در گام اول باید این جنبش را ذیل عنوان کلی تر جنبش های اجتماعی ایران دید تا بتوان آن را شناخت و به راز دیرپایی و سپس افول ناگهانی آن پی برد. افول جنبش دانشجویی در پایان این دورۀ طولانی در حالی رخ داد که خود از عوامل مهم تأثیر گذار در رسیدن به این پایان بود. پیچیدگی این امر، به خصوص زمانی روشن می شود که سرعت افول این جنبش در پایان دوره در نظر گرفته شود، در آن صورت با مشکلات مضاعفی رو به رو خواهیم بود که در این کتاب سعی شده بر آنان فائق آید.

عناوین بخش های کتاب:

بخش اول: مقدمات، کلیات و زمینه های بررسی

بخش دوم: پیدایش

بخش سوم: گسترش جنبش در سه جناح

بخش چهارم: قیام 42 و گسترش رادیکال دو قطبی

بخش پنجم:  سیطره و افول جنبش مسلحانه

بخش ششم: فرجام