معرفی کتاب

ایران سرزمین کهن و بااصالت است و طی چندین هزار سال پیشینیه ی تمدنی اش همواره مورد توجه دیگر اقوام و ملل بوده است. ایران میراث برجای مانده از سلسله های بزرگ حکومت های پیش و پس از اسلام است که تنوعی از مذاهب و اقوام را در خود جای داده. ایران پهناور، زمان هایی از فاتحان بوده و زمان هایی را در شکست گذرانده است. در گذر از تاریخ چند هزار ساله ی این سرزمین همواره افرادی از ملل دیگر حضور داشته اند و به همین جهت بسیاری از اندیشمندان بر این باورند که ایران علاوه بر مرز جغرافیایی مرزهای وسیع تر فرهنگی نیز دارد و از آن با نام «ایران فرهنگی» یاد می کنند. برخی از افرادی که به ایران سفر کرده اند یا مدتی را در این سرزمین زیسته اند، خاطرات شان را از حضور در ایران منتشر کرده اند. تعدادی از این افراد و خاطرات شان جایگاهی ویژه دارند و کتاب حاضر یکی از آن آثار شاخص است. این کتاب اثری ممتاز و متمایز است که به قلم مردی صاحب قریحه ی نوشتن و تفکر شفاف، نگاشته شده. جان ایوری اگرچه در ایران کمتر شناخته شده است، از متفکران طراز اول جهان معاصر به شمار می رود. او استاد مدعو شیمی فیزیک نظری دانشگاه کپنهاگ است و تخصص اش شیمی کوانتومی. در کنار فعالیت ها و تألیفات علمی، پروفسور ایوری یکی از فعال ترین دانشمندان صلح جهانی و از سرشناس ترین چهره های خلع سلاح هسته ای جهانی است. او یکی از اعضای اصلی انجمنی متشکل از دانشمندان صاحب نام حامی صلح پایدار و خلع سلاح جهانی است که به سال 1995 موفق به دریافت جایزه ی نوبل شد. این کتاب دو روایتگر برجسته دارد. راوی اول پروفسور جان ایوری است که کتاب را یک دهه قبل نوشته و راوی دوم مادر بافراست، دانا و توانای اوست که یادداشت هایش از ایران آن زمان بی کم و کاست به شکل نقل قول های طولانی در کتاب به چشم می خورد. تمام یادداشت های مادر پروفسور ایوری، مارگارت، به بیش از هفتاد سال قبل تعلق دارد و تصویری متفاوت از جامعه ی ایران را توصیف می کند. او روایتی به دور از یک سو نگری دارد و به برهه ای از تاریخ معاصر ایران که در آن حضور مستقیم داشته با عینکی سلیم و ظریف نگاه کرده است. علاوه بر این علاقه ی قلبی او به فرهنگ و تمدن ایران و به طور کلی خاورمیانه تصویری دلپذیر را برای خواننده ی ایرانی ترسیم می کند که در کمتر آثار نویسندگان غربی معاصر دیده می شود. او در کنار کاستی های ایران آن زمان که برآمده از دوره ی بی رونق قاجار بود، اصالت تمدن کهن ایران را هم با صراحت بیان می کند. این نگاه نه فقط در نویسنده بلکه در دیدگاه پدر و مادرش هم که با مقامات عالی رتبه ی ایران آن زمان در ارتباط بودند، مشهود است. مطالب کتاب در 9 فصل طبقه بندی شده است:

فصل اول: دانشگاه میشیگان

فصل دوم: به سوی بیروت

فصل سوم: عبور از بیابان

فصل چهارم: درختان انجیر و لک لک

فصل پنجم: رئیس دانشکده ی پزشکی

فصل ششم: تهران

فصل هفتم: مدرسه ی کامیونیتی

فصل هشتم: مسافرت

فصل نهم: بعدها