معرفی کتاب

در قرن پنجم و ششم دو دولت مهم در شرق و غرب اسلامي حکمراني داشتند. يک طرف در غرب و به مرکزيت قاهره دولت فاطمي بود و ديگري دولت عباسي در عراق که البته با حمايت سلاطين سلجوقي حکومت مي کرد.<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

هر دو دولت تلاش مي کردند تا مشروعيت خود را ميان مسلمانان استوار کنند. بخش مهمي از اين مشروعيت داير مدار اين نکته بود که کدام يک از آنان بر حرمين شريفين تسلط دارند.

اين مسأله سبب شد تا رقابتي تنگاتنگ ميان اين دو دولت پديد آيد و آنان از هر وسيله اي براي استوار کردن نفوذ معنوي و سياسي خود در حجاز استفاده کنند.

اين زمان، حاکمان مکه اشراف و سادات بودند و آنان نيز که به اهميت اين رقابت پي برده بودند تلاش مي کردند تا از اين مسأله وسيله اي براي کسب منافع مادي و سياسي خود بهره گيري کنند.

طبعا مصر نزديکتر و از قديم هم تسلطي بر حجاز داشت و در اين سوي عراق دورتر بود. با اين همه، پس از آمدن سلجوقيان و به دليل افزايش قدرت مالي و سياسي آنان، رقابت فشرده تر و بيش به نفع سلجوقيان بود.

اين کتاب به بررسي اين موضوع پرداخته و در انتها وظايف امير الحاج و راه هاي حج نيز مورد بررسي قرار داده است.