معرفی کتاب

حجت الاسلام محمدباقر انصاري محلاتي (متولد 1325) از روحانيون فاضلي است که از سالهاي جواني در کار تبليغات خارج از کشور وارد شد و به دنبال آن افزون بر تلاش براي فراگيري زبان انگليسي سفرهاي تبليغي خود را هم به برخي از کشورها آغاز کرد. اين احساس وي در پي آشنايي با مرحوم شهيد بهشتي بوده است.
پس از پيروزي انقلاب اسلامي ابتدا در بين الملل وزارت ارشاد و سپس از سال 1361 در سازمان تبليغات اسلامي، بخش روابط بين الملل همکار نزديک آيت الله تسخيري بود و سالها براي انتشار کتابهايي به زبان هاي مختلف در معرفي اسلام وانقلاب تلاش کرد. نشريه توحيد که به زبان هاي عربي، انگليسي، اردو و حتي هندي انتشار مي يافت از جمله تلاش هاي او و همکاران وي است. سعه صدر ايشان و تلاش براي جذب افراد مختلف در اين مسير راهگشا بود.
بعدها در سال 1370 طي هفت سال امام جماعت مسجد هامبورگ شد و همزمان به فعاليت هاي تبليغي خارج از کشور ادامه داد.
تا آنجا که مي دانم تلاش هاي فرهنگي ايشان همچنان در همان عرصه ادامه داد.
هميشه وقتي با اين قبيل افراد در نقاط مختلف روبرو مي شدم با توجه به فضاي کاري و اهميتي که اين روابط و تلاش ها در محيط هاي دور از ايران داشت، دلم مي خواست آن شخص خاطرات خود را مي نوشت. اسلام و بعدها انقلاب اسلامي، چندان شيفته در خارج از کشور داشت و گاه چنان احساساتي از آنان بروز مي کرد که وصف ناشدني بود. تأسف من اين است که بخش زيادي از اين اطلاعات از ميان رفته و امروزه هيچ کس آنها را به خاطر ندارد.
وقتي تاريخ آغاز دولت صفوي را مي خواندم در ورق هاي تاريخي برجاي مانده با تمام وجود حس مي کردم که قزلباش ها در آناتولي چگونه نفوذ داشتند. چگونه با توده هاي مردم ارتباط برقرار مي کردند و چگونه امواجي از حمايت از تشيع امامي به پيروي از خانقاه شيخ صفي در آناتولي با تبليغاتي که همين افراد گمنام داشتند گسترش يافت؛ اما بعدها تشيع آناتولي توسط عثماني ها سرکوب شد و از ميان رفت.
چه انسان هاي فداکاري که سالها در آن ديار ماندند و تبليغ کردند اما کسي نبود که نتايج کار آنها را بنويسد و براي تاريخ به يادگار بگذارد.
پس از انقلاب اسلامي هم تقريبا چنين حکايتي رخ داد. عشقي که به انقلاب در ميان ملل مختلف وجود داشت در جايي به درستي ثبت نشده است. بسياري از مسؤولان ايراني که در آن سالها به اين سوي و آن سوي مي رفتند و با مردم برخورد داشتند داستانها از تأثير گذاري دارند. هنوز يک کار اساسي در باره تبعات و پيامدهاي انقلاب اسلامي در ساير کشورها نشده است.
آنچه شادمانم کرد اين بود که بالاخره يکي از آن مبلغان که خوشبختانه در متن کارهاي تبليغي خارج از کشور قرار داشته خاطرات سفر خود را طي سالهاي 1352 تا 1370 به نقاط مختلف نوشته و همراه آنها عکس ها ي جالبي هم در کتابش به چاپ رسانده است. اين اثر مجلد اول است و حجم آن 680 صفحه.
اين کتاب در واقع مشتمل بر دهها سفرنامه است که هر کدام مربوط به منطقه اي و جايي است. فهرست آن از اين قرار است:
بحرين و کشورهاي حومه خليج فارس
اندونزي و سنگاپور
عربستان سعودي که بيشتر سامل سفرهاي حج است.
تايلند، مالزي و پاکستان
آفريقا
تانزانيا و انگليس
سوريه و پاکستان
انگليس
هند
پاکستان و بنگلادش
آفريقا
سوئيس
اتحاد جماهير شوروي
ترکيه و يوگسلاوي
کنيا ، نيجريه و بنين
قطر
ترکيه، يوگسلاوي، يونان
آلمان
آخرين بخش کتاب ، مربوط به مأموريت ايشان در مرکز اسلامي هامبورگ است که هفت سال به درازا کشيد و کارها ماندگاري از ايشان در آن جا صورت گرفت.
در هر بخش با اسامي زيادي از متفکران و اسلام شناسان و سياسيون آشنا مي شويم و از مواضع واحساسات آنان نسبت به ايران با خبر مي شويم. در حين نوشتن به بسياري از مشکلات و دشواري هاي مسلمانان هم اشاره شده است. همچنين نمايي از فرهنگ شيعه و نفوذ آن را در نقاط مختلف جهان اسلام مي توان از اين کتاب به دست آورد. مي دانيم که براي نخستين بار در بسياري از کشورهاي افريقايي و شرق آسيا مذهب تشيع از طريق نفوذ انقلاب اسلامي رواج يافت و امروز جوامع شيعي کوچکي در هر يک از اين مناطق وجود دارد که مي تواند در آينده عاملي براي رشد بيشتر آن باشد.