<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

رساله کوچک ذیل در کتاب نخستین دو گفتار (چاپ دوم، اصفهان، 1387، ص 85 - 86) از استاد عزیز آیت الله حاج سید محمد علی روضاتی - زید عزه العالی - درج شده و یک اشتباه شگفت را شرح داده است.

شرمساری بزرگ

داستان بلندی كه در باره تداوی به مسكر، در پایان ترجمه محقق سبزاروی در جلد چهارم كتاب ریاض الجنه، ش 677، ص 351- 352 دیده می‌شود – حاشا و كلا – ربطی به محقق سبزواری ندارد.

در آن داستان است كه:

مولانا قاضی بن كاشف الدین در كتاب جام جهان نمای عبّاسی گوید، در سنة هزار و [بیست و ] هفت هجری،‌ حضرت مولانا محمدباقر در بلدة اصفهان، بعد از جَرَب، مرض دق به هم رسانید.... .

آخر محقق سبزواری متولد یكهزار و هفده كه در یكهزار و هفت در پشت پدر و در یكهزار و بیست و هفت ده ساله پسر بوده است آن هم در سبزوار و خراسان نه در اصفهان. حال، چنین كسی كجا و «حضرت مولانا محمّد باقر» كجا؟!

به گمان این حقیر، «حضرت مولانا محمّد باقر» در آن داستان، همانا ملا محمّد باقر یزدی استاد كامل ریاضی دان برجسته و بنام زمان شیخ بهائی «متوفی 1030 تمام» و نیمه نخست سده یازدهم است كه شرح حال او در چند صفحه پیشتر از محقق سبزواری در همان «ریاض الجنه، ش 670» آمده، ‌و باید چنین گفت كه مؤلف به هنگام استنساخ از مسوّدات، یا نسخه نویسان اهمالگر، آن برگ داستان را از جای خود كه در اصل، ذیل ترجمه ملا محمّد باقر یزدی بوده اشتباهاً به ذیل ترجمه محقّق سبزواری برده‌اند،‌ و اینك می‌بینیم كه بیماری‌ها و تدوای به مسكر ملا محمد باقر ریاضی یزدی به پای مولانا محمّد باقر فقیه سبزواری گذارده شده است!.

مع الاسف،‌ علی رغم كوشش‌های توان فرسا كه برای چاپ این كتاب مهمّ «ریاض الجنّه» انجام گرفته است،‌ با این وصف در آن انواع اغلاط و ناروایی‌ها دیده می‌شود. جلد چهارم كتاب در ماه رمضان المبارك جاری 1428 منتشر گردید.